Ik hoorde mezelf gisteren dit zeggen , maar hij kwam niet binnen. Wat was er gebeurt dat ik dit even niet kon voelen en of meende wat ik zei. Ik liep zo mijn dag even na in gedachten. We hadden heerlijk gewandeld door een bos rijke omgeving. Waar de honden heerlijk los mochten lopen. Ze genoten van de zon en rollebollen in het zand. Ik had heerlijk op een bankje gezeten in de zon om even te genieten van alle rust. Ik zei nog tegen mezelf wat heb ik het toch geweldig zo, genieten van de natuur. Tot er ineens een andere hond aan kwam, en die dominant aanwezig was. Kyra was hier niet gelukkig mee, maar ik deed er niets mee want ik zat toch heerlijk in dat zonnetje. Daar ontstond een klein mening verschil tussen de honden. Ik stond op en regelde zo van doe effe normaal en geniet net als ik van dit zonnetje, laat mekaar met rust. Ik stuurde de andere hond naar zijn baasje en ik riep Kyra tot correctie, en ging heerlijk weer in het zonnetje zitten.
We gingen later naar huis, maar er was wat gebeurt. De twee honden waren vervelend tegen elkaar, en Kyra liet me niet met rust. Toen we thuis kwamen ging ze boos en teleurgesteld op haar plek liggen, ik dacht nog slaap maar effe dan ben je weer de oude. Maar dit was natuurlijk niet goed doordacht.
Kyra werd wakker, ik was druk achter de computer met van alles aan het regelen. Maar mevrouw had aandacht nodig. Pfpf dat komt soms wel eens slecht uit. Ik zei hardop tegen haar IK HOU VAN JOU maar nu aan de kant. Ik kreeg een steek in me maag en ging naar de wc, en keek even in de spiegel met zeggen van de woorden IK HOU VAN JOU . Eenmaal van de toilet besefte ik wat er die dag was gebeurt. Ik ging even op de grond zitten bij haar, en zei het spijt me. Ze kwam dichter bij me zitten en ik gaf haar een hele dikke knuffel. Ze had me nodig en ik was het zo voorbij gelopen. Ik voelde me schuldig en gaf haar even mijn tijd voor haar. Nu zei ik oprecht tegen haar dat ik van haar hou. We knuffelde nog even en we gingen buiten in het zonnetje samen zitten en genoten er samen van.
Voor mijn was dit weer een van mijn geluk momentje dat ik er achter mag komen, dat ik meer van mezelf mag houden want anders kun je andere niet helpen. De ware spiegel die Kyra me geeft zonder te oordelen mag het er zijn.